بیماری پارکینسون به لاتین Fundamentals Explained

بیماری پارکینسون به لاتین Fundamentals Explained

Blog Article

اکثر افراد مبتلا به مرحله ۲ پارکینسون هنوز هم می توانند به تنهایی زندگی کنند، اگرچه ممکن است متوجه شوند که انجام برخی کارها بیشتر طول می کشد.

دیگر داروهایی که ممکن است برای پارکینسون تجویز شوند، عبارت‌اند از: آپومرفین، بنزتروپین، آمانتادین و داروهای آنتی‌کولینرژیک. همه‌ی این داروها می‌توانند در کنترل علائم کمک کنند.

از همه بیماران مبتلا به پارکینسون این سوال پرسیده می شود که چه چیزی شما را بیشتر آزار می‌دهد ؟

سلول‌ های عصبی مغز ، به منظور کنترل حرکت عضلات از ماده شیمیایی به نام دوپامین استفاده می ‌کنند. در صورت بروز پارکینسون ، سلول‌ های مغزی مولد دوپامین به تدریج از بین رفته و دچار مرگ می شوند. به دنبال این امر ، سلول‌ های کنترل کننده حرکات بدن ، قادر به ارسال پیام‌ ها به عضلات نخواهند بود لذا کنترل عضلات مختل شده و به مرور زمان این آسیب دیدگی شدت می یابد.

احتمالاً به دلیل ترکیبی از حساسیت های فردی و عوامل محیطی است. بیشتر موارد بیماری پارکینسون بدون ارتباط بیماری پارکینسون چند نوع است ژنتیکی رخ می دهد. (مطالعه بیشتر: نقش ژنتیک در پارکینسون)

پارکینسون از الگوی گسترده‌ای پیروی می‌کند. سرعت پیشرفت بیماری در افراد مختلف متفاوت است. علائم معمولا با گذشت زمان بدتر و علائم جدیدی در میانه‌ی راه ظاهر می‌شوند. پارکینسون همیشه روی طول عمر فرد بیمار تأثیر نمی‌گذارد؛ اما می‌تواند موجب تغییر درخورتوجهی در کیفیت زندگی شود.

استراحت کافی ، ورزش و رژیم متعادل مهم است.  گفتاردرمانی ، کاردرمانی و فیزیوتراپی نیز می توانند به بهبود ارتباطات فرد و توانایی مراقبت از خود کمک کنند.

امروزه برخی از روش‌های جدید برای کنترل علائم عبارت است از:

چهار راه پاسداران، خیابان دولت، چهار راه کاوه، ساختمان پزشکان جام جم، بالای داروخانه شبانه روزی مقدم، طبقه اول، واحد ۵

نورولوژیست بدین منظور ، به انگشت دست و انگشت شست بیمار به طور همزمان ، ضربه می زند یا این که جهت بررسی کندی و اختلال حرکت بیمار ، به پای وی ضربه می زند.

دکتر عزیزالله حاتمی متخصص بیماری‌های مغز و اعصاب و روان (نورولوژی) دریافت نوبت

پارکینسون می‌تواند در افراد مختلف به شکل‌های متفاوتی بُروز کند. بسیاری از افراد ممکن است برخی نشانه‌ها را داشته باشند؛ ولی برخی دیگر خیر.

گاهی اوقات داروهای مورد استفاده برای انواع دیگر زوال عقل می توانند مفید باشند.

مرحله‌ی متوسط: اغلب در سه تا هفت سال، تغییرات بیشتری در بیمار مشاهده خواهد شد. در اوایل، بیمار ممکن است در انجام کاری نظیر بستن دگمه‌ی پیراهنش دچار مشکل بوده باشد.